De onbekende vrouw in de spiegel.

Het klinkt misschien raar, maar de laatste tijd zie ik af en toe een andere vrouw in de spiegel.
Een vrouw, want ik ben geen 'meisje' meer.
Ik vond en vind nog steeds min of meer, dat mijn uiterlijk niet volwassen was/is.

Vanaf mijn negende jaar ben ik zwaarder dan mijn leeftijdsgenoten. Mijn hele pubertijd heb ik overgewicht gehad. En hoewel ik ouder werd van binnen, zag ik dat niet van buiten.
Misschien zijn het de bolle wangen, die voor mij zoiets kinderlijks hebben. Misschien is het omdat ik, met 3 oudere zussen mij altijd 'jonger dan' voelde.
Maar op mijn 13de had ik verwacht op mijn 21ste een heel ander gezicht te zien. Een vrouw en niet een kind. Natuurlijk ben ik volwassen geworden. Maar door al het vet was dat voor mij slecht zichtbaar.

En nou, als ik mij op een bepaalde manier beweeg, zie ik vanuit mijn ooghoeken een onbekende vrouw in de spiegel. Ik begin een kaaklijn te krijgen en mijn handen worden slanker. Maar het is een vrouwengezicht en het zijn vrouwenhanden. Geen kinderlijke worstenvingers meer.
Ik ben benieuwd wat voor lichaam onder het vet zit. Wat is mijn bouw precies?  En heb ik straks nog steeds mijn vaders handen. Of lijken ze uiteindelijk meer op die van mijn moeder? Wat valt er straks op in mijn gezicht? Hoge jukbeenderen, een puntige kin?

Beetje bij beetje leer ik deze nieuwe persoon kennen.
Ik lach naar haar, zij lacht naar mij.

En ik weet dat het goedkomt.