Positieve en negatieve motivatie. 

Misschien zijn jullie mij inmiddels weer zat, maar alweer wat gelul over mijn afvalverhaal.

Het gaat goed met mij. Lichter dan ik in jaren ben geweest en ik voel me heerlijk.
En belangrijker nog, ik ben nog gemotiveerd. En motivatie is alles.
Waarom ben ik begonnen? Waarom heb ik het nog niet opgegeven. Bij eerdere diëten had ik dat namelijk allang gedaan.

De laatste paar maanden/laatste jaar voordat ik begon kwam bij mij langzaam de realisatie dat ik van een volle meid naar een dik wijf was gegroeid. Ik voelde me al dik sinds mijn tiende. Ik zag mijzelf ook niet echt groeien in de spiegel, alleen in kleding maten. Maar het laatste jaar begon ik te groot te worden voor zelfs de M&S. Ik moest aan hun grootste maat beginnen. De kleding leek te groot maar toen ik het aan trok zat het strak. Schoenen zaten niet meer lekker, behalve mijn converse. Maar nette schoenen, als ik ze dicht kreeg, zaten niet. Foto's van mij, die onverwachts gemaakt werden, waren een schok. En pas toen ik probeerde niet meer te snoepen en snacken merkte ik dat ik er verslaafd aan was geworden.
Ik kreeg meer vrije tijd in mijn schoolrooster, ben naar het zwembad gefiets en heb een badenkaart gekocht. Na 2 weken heb ik toen besloten dat ik net zo goed dan ook wat aan mijn eetpatroon kon doen.
En stoppen met snoepen was niet genoeg meer. Ik moest totaal anders gaan eten.

En zo begon het. En om het vol te blijven houden heb ik meteen dingen bedacht die er voor zouden zorgen dat ik het vol zou blijven houden. Deze blog is één van die dingen. In eerste instantie als een soort dagboek om het uiteindelijk te delen met anderen. Door een foutje kwam het eerder op Facebook te staan dan de bedoeling was, maar de positieve reacties waren overweldigend.
Het feit dat zoveel mensen het weten kan een negatieve druk geven, maar mij motiveert het juist.
Het geeft mij een open gevoel waar ik alles in kan delen.

En wanneer ik mij prut voel en ZOVEEL zin heb in chocola en chips kijk ik naar vreselijke foto's van mijzelf, negatieve motivatie noem ik dat. Zo-wil-je-nooit-meer-zijn motivatie.
Een andere motivatie is dat ik van mijzelf tijdens mij vakantie wat mag zondigen. Ik weet al wat ik allemaal wil eten. Dus dan denk ik, nu niet, maar op vakantie mag het.

Een andere manier om mijzelf te motiveren is om te bedenken wat ik al bereikt heb.

- Ik loop een stuk makkelijker en langer.
- Mijn enkels zijn een stuk geslonken en kan een stuk makkelijker in schoenen!
- Ringen die ik voor kerst heb gekregen pas ik eindelijk! Ringvinger van maat 22 naar 19!
- Ik sta beter op onverwachte foto's
- Mijn buik zit minder in de weg als ik iemand een knuffel geef.
- Ik kan de trap weer op rennen.
- Mijn eerste stap uit bed doet geen pijn meer.
- Ik zit beter in mijn kleding en sommige stukken zijn nu te groot.

Het zijn uiteindelijk de kleine dingetjes waardoor ik het vol houdt. Bijvoorbeeld wanneer ik mijn hand zie met de ring die ik nu pas. De schoenen waar ik in kom. En de foto's

Ik ben blij en kan niet wachten op elke kilo die er af gaat!

Open monumenten dag 2012 en de ring die ik nu pas.